اشعار جلیل واقع طلب

در این سفر آشنا که لازم داری
گاهی جایی دعا که لازم داری
گیرم که به درد هیچ کاری نخورم
اما سپر بلا که لازم داری

بگذار هزینه ی تو جانم باشد
عشق تو تمام دومانم باشد
دل تحفه که نیست هستی ام پیش کِشَت
چیزی گفتم که در توانم باشد

عشق تو بلاست جان نمی فهمد که
غم پوست و استخوان نمی فهمد که
جان کندن تدریجی از این بدتر نیست
این دل این دل زبان نمی فهمد که